خاطره آیت الله بهجت از یک جن - آکا

پرتال آکاایران

خبرهای گوناگون - خاطره آیت الله بهجت از یک جن

یادی از آیت الله میرزا جواد تبریزی

… فهرست مطالب تماس سیمای قران دریک ایه » 120علامت اخرالزمان tr"> 120 : 1. آنگاه كه ديدي حق مرده و اهل حق از ميان رفتند. 2.و ديدي كه ستم همه جا را گرفته است. 3.و ديدي كه قرآن فرسوده شده و بدعتهايي از روي هوا و هوس در مفاهيم آن آمده است. 4.و ديدي كه دين بي محتوا شده، همانند ظرفي كه آن را واژگون نمايند. 5.و ديدي كه اهل باطل بر اهل حق بزرگي جويند. 6.و ديدي كه شر آشكار است و از آن نهي نهي شود و هر كه كار زشت انجام دهد معذورش دارند. 7.و ديدي كه فسق اشكار گرديده و مردان به مردان و زنان به زنان اكنفا كتتد. 8.و ديدي كه شخص مؤمن سكوت اختيار كند و سخنش را نپذيرند. 9.و ديدي كه شخص فاسق دروغ گويد و كسي دروغ و افترايش را بر او باز نگرداند. 10.و ديدي كه بچه كوچك مرد بزرگ را خوار شمارد. 11.و ديدي كه پيوند خويشاوندي بريده شد. 12.و ديدي كه هركه را بكار بد بستايند خوشحال گردد و سخن گوينده را به خودش باز نگرداند. 13.و ديدي كه پسر بچه همان كند كه زنان كنند. 14.و ديدي كه زنان با زنان تزويج كنند. 15.و ديدي كه مداحي و چاپلوسي فراوان شده. 16.و ديدي كه مرد مال خود را در غير راه خدا خرج كند و كسي از او جلوگيري نكند. 17.و ديدي كه چون شخص مؤمني را ببينند، از كوشش و تلاش او به خدا پناه برند. 18.و ديدي كه همسايه، همسايه خود را اذيت كند و مانعي براي او در اين كار نباشد. 19.و ديدي كه كافر خوشحال است از آنچه در مؤمن مي بيند و شاد است از اينكه در روي زمين فساد و تباهي بيند. 20.و ديدي كه آشكارا شراب بنوشند و براي نوشيدنش گرد هم آيند. 21.و ديدي كه امر به معروف كننده خوار است. 22.و ديدي كه فاسق در آنچه خدا دوست ندارد نيرومند و ستوده است. 23.و ديدي كه اهل قرآن و هر آنكه آن را دوست دارد خوار استو 24.و ديدي كه راه خير بسته شده و راه شر مورد توجه قرار گرفته است. 25.و ديدي كه خانه كعبه تعطيل شده و دستور به ترك آن دهند. 26.و ديدي كه مرد به زبان گويد آن چه را عمل نكند. 27.و ديدي كه مردان خود را براي استفاده مردان فربه كنند، و زنان براي زنان. 28.و ديدي كه زندگي مرد از پس او اداره مي شود و زندگي زن از فرج او. 29.و ديدي كه زنان مانند مردان براي خود انجمنها ترتيب دهند. 30.و ديدي كه در ميان فرزندان عباس كارهاي زنانگي آشكار شد… و ديدي كه پولدار عزيزتر از مؤمن باشد و ربا آشكار شود و بر آن سرزنش نشود. 31.و ديدي كه زن براي نكاح مردان با شوهر خود همكاري كند. 32.و ديدي كه بيشتر مردم و بهترين خانه ها آن ها باشند كه به زنان در هرزگي كمك كنند. 33.و ديدي كه مؤمن به خاطر ايمانش غمناك و خوار گردد. 34.و ديدي كه بدعت و زنا آشكار گردد. 35.و ديدي كه مردم به شهادت ناحق اعتماد كنند. 36.و ديدي كه حلال تحريم شود و حرام مجاز. 37.و ديدي كه دستورات ديني طبق تمايلات اشخاص تفسير گردد. 38.و ديدي كه مردم چنان در ارتكاب گناه جري شده اند كه منتظر رسيدن شب نيستند. 39.و ديدي كه مؤمن نتواند كار بد را نكوهش كند جز با قلب. 40.و ديدي كه مال كلان در راه غضب الهي خرج شود. 41.و ديدي كه زمامداران به كافران نزديك شوند و از نيكان دوري گزينند. 42.و ديدي كه واليان در داوري رشوه گيرند. 43.و ديدي كه پستهاي حساس دولتي به مزايده گذارده شود. 44.و ديدي كه مردم با محارم خود نزديكي كنند. 45.و ديدي كه به حرف تهمت و سوء ظن مردم را بكشند. 46.و ديدي كه مرد به خاطر آميزش با زنان مورد سرزنش قرار گيرد.(همجنس بازي رواج مي يابد) 47.و ديدي كه مرد از كسب زنش از هرزگي نان مي خورد و آن را مي داند و به آن تن در ميدهد. 48.و ديدي كه زن بر مرد خود مسلط مي شود و كاري را كه مرد نمي خواهد انجام مي دهد و به شوهر خود خرجي مي دهد. 49.و ديدي كه مرد، زن و كنيزش را كرايه مي دهد و به خوراك و پوشيدني پستي تن در مي دهد. 50.و ديدي كه سوگند هاي بناحق بنام خدا بسيار گردد. 51.و ديدي كه قمار آشكار گردد. 52.و ديدي كه شراب را بدون مانع علنا بفروشند. 53.و ديدي كه زنان مسلمان خود را در اختيار كافران مي گذارند. 54.و ديدي كه لهو لعب آشكار گشت و كسي كه از كنار آن عبور مي كند از آن جلو گيري نكند. 55.و ديدي كه مردم شريف را خوار كند كسي كه مردم از تسلطش ترس دارند. 56.و ديدي كه نزديكترين مردم به فرمانروايان كسي است كه به دشنام گويي ما خانواده ستايش شود. 57.و ديدي كه هر كس ما را دوست دارد دروغگويش دانند و شهادت او را نپذيرند. 58.و ديدي كه برسر گفتن حرف زور و ناحق مردم با يكديگر رقابت كنند. 59.و ديدي كه شنيدن قرآن كريم بر مردم سنگين و گران آيد و در عوض شنيدن سخنان با طل براي مردم آسان است. 60.و ديدي كه همسايه همسايه را گرامي مي دارد از ترس زبانش. 61.و ديدي كه حدود خدا تعطيل شده و در آن طبق دلخواه خود عمل كنند. 62.و ديدي كه مساجد طلا كاري شده. 63.و ديدي كه راستگو ترين مردم پيش آنان ، مفتريان دروغگو مي باشند. 64.و ديدي كه شر و سخن چيني آشكار گردد. 65.و ديدي كه ستمكاري شيوع يافته. 66.و ديدي كه غيبت را سخن نمكين مي شمارند و مردم همديگر را بدان مژده دهند. 67.و ديدي كه براي غير خدا به حج و جهاد روند. 68.و ديدي كه سلطان به خاطر كافر مؤمن را خوار گرداند. 69.و ديدي كه خرابي و ويراني بيش از عمران و آبادي است. 70.و ديدي كه زندگي مرد از كم فروشي اداره مي شود. 71.و ديدي كه خونريزي را آسان مي شمارند. 72.و ديدي كه مرد براي غرض دنيايي، رياست مي طلبد و خود را به بد زباني مشهور مي سازد تا از او بترسند و كارها به او واگذارند. 73.و ديدي كه نماز را سبك شمارند. 74.و ديدي كه مرد مال بسيار دارد ولي از وقتي كه آن را پيدا كرده، زكات آن رن نپرداخته است. 75.و ديدي كه قبر مردها را بشكافند و آنها را بيازارند و كفنهايشان را بفروشند. 76.و ديدي كه آشوب بسيار است. 77.و ديدي كه مرد روز خود را به نشئه بسر برد و شب را به مستي صبح كند و به وضعي كه مردم درآنند اهميت ندهد. 78.و ديدي كه با حيوانات عمل زشت انجام مي دهند. 79.و ديدي كه حيوانات همديگر را بدرند. 80.و ديدي كه مرد به مصلي رود ولي چون برمي گردد جامه به تن ندارد. 81.و ديدي كه دل مرد سخت و چشمانشان خشك و ياد خدا بر آنان سنگين آيد. 82.و ديدي كه كسبهاي حرام شيوع يافته و بر سر آن رقابت كنند. 83.و ديدي كه نماز خوان براي ريا و خود نمايي نماز مي خواند. 84.و ديدي كه فقيه براي غير دين فقه مي آموزد و دنيا و رياست طلب مي كند. 85.و ديدي كه مردم دور كسي را گرفته اند كه قدرت دارد. 86.و ديدي كه هر كسي روزي حلال مي جويد مورد سرزنش قرار مي گيرد و جوينده حرام مورد ستايش و تعظيم. 87.و ديدي كه در مكه و مدينه كارهايي مي كنند كه خداوند دوست ندارد و كسي هم نيست كه مانع شود و هيچ كس آنها را از اين اعمال زشت باز نمي دارد. 88.و ديدي كه آلت لهو و لعب در مكه و مدينه آشكار مي گردد. 89.و ديدي كه اگر كسي سخن حق مي گويد و امر به معروف و نهي از منكر مي كند ديگران او را نصيحت كنند و بگويند: اين كاربر تو لازم نيست. 90.و ديدي كه مردم به همديگر نگاه مي كنند و به مردم بدكار اقتدا نمايند. 91.و ديدي كه راه خير به كلي خالي است و كسي از آن راه نمي رود. 92.و ديدي كه مرده را به مسخره مي گيرند و كسي براي مرگ او غمگين نشود. 93.و ديدي كه هر سال بدعت و شرارت بيشتر مي شود. 94.و ديدي كه مردم و انجمنها پيروي مگر از توانگران. 95.و ديدي كه به فقير چيزي بدهند درحاليكه به او بخندند و براي غير خدا به او ترحم نمايند. 96.و ديدي كه نشانه هاي آسماني پديد آيد ولي كسي از آن هراس نكند. 97.و ديدي كه مردم در حضور جمع همانند بهائم مرتكب عمل جنسي شوند و هيچ كس از ترس، كار زشت را انكار نكند. 98.و ديدي كه مردم در غير اطاعت خدا زياده خرج كنند ولي در مورد اطاعت خدا از كم هم دريغ كنند. 99.و ديدي كه بي احترامي به پدر و مادر آشكار گردد و مقام آنها را سبك شمارند و حال آنها در پيش فرزند از همه بدتر باشد. 100.و ديدي كه زنها بر حكومت غالب گشته و پستهاي حساس را قبضه كنند و كاري پيش نرود جز آنچه طبق دلخواه آنان باشد. 101.و ديدي كه پسر به پدر خود افترا زند و به پدر و مادر خود نفرين كند و از مرگشان خوشحال گردد. 102.و ديدي كه اگر روزي بر مردي بگذرد و در آن روز گناهي بزرگ مرتكب نشده باشد مانند هرزگي يا كم فروشي و يا انجام كار حرام يا ميخوارگي ، آن روز گرفته و غمگين است و خيال مي كند كه روزش به هدر رفته و عمرش در آن روز بيخود تلف شده است. 103.و ديدي كه سلطان مداد غذايي را احتكار مي كند. 104.و ديدي كه حق خويشاوندان پيامبر (خمس) بنا حق تقسيم شود و بدان قمار بازي كنند و ميخوارگي نمايند. 105.و ديدي كه با شراب مداوا كنند و براي بيمار نسخه نمايند و بدان بهبودي جويند. 106.و ديدي كه مردم در مورد ترك امر به معروف و نهي از منكر بي عقيدگي بدان يكسان شوند. 107.و ديدي كه منافقان و اهل نفاق سر و صدايي دارند و اهل حق بي سر و صدا و خاموشند. 108. و ديدي كه براي اذان گفتن و نماز خواندن مزد بگيرند. 109.و ديدي كه مسجدها پر است از كسانيكه ترس از خدا ندارند و براي غيبت و خوردن گوشت اهل حق به مسجد آيند و در مساجد از شراب مست كننده توصيف كنند. 110.و ديدي كه شخص مست از خرد تهي گشته و بر مردم پيش نمازي كند و به مستي او ايراد نگيرند و چون مست گردد گراميش دارند. 111. و ديدي كه هر كه مال يتيمان بخورد به شايستگي او را بستايند. 112.و ديدي كه قضات به خلاف دستور خدا داوري كنند. 113.و ديدي كه زمامداران از روي طمع خيانتكاران را امين خود سازند. 114.و ديدي كه ميراث حق را فرمانروايان بدست افراد بدكار و بي باك نسبت به خدا داده اند، از آنها حق حساب بگيرند و جلوي آنها را رها سازند تا هرچه خواهند انجام دهند. 115.و ديدي كه بر فراز منبر ها مردم را به پرهيزكاري دستور دهند ولي خود گوينده به دستورش عمل نكند. 116.و ديدي كه وقت نماز را سبك شمارند. 117.و ديدي كه صدقه به وساطت ديگران به اهل آن دهند و بخاطر رضاي خدا ندهند، بلكه روي درخواست مردم و اصرار آنها بپردازند. 118.و ديدي كه تمام هم و غم مردم شكم و عورتشان است و باكي ندارند كه چه بخورند و با چه آميزش كنند. 119.و ديدي كه دنيا به آنها روي آورده است. 120.و ديدي كه نشانه هاي حق مندرس گشته است. در چنين موقعي مواظب خود باش و نجات خود را از خداوند بخواه. منابع: -روضه كافي ،”مرحوم كليني"،حديث 7 -بحار الانوار،"علامه مجلسي"،ج 52 ، صص 254-260. -ترجمه روايت برگرفته از كتاب “عدل منتظر"، گفتار هفتم، نوشته"داود الهامي"ص170 این مطلب ارسال شده است در3ام ارديبهشت, 1393 در01:07:00 ب.ظ به وسیلهm.s.p. زیرمجموعه فراماسونری!. هنوز نظری ارسال نشده است فید XML فید نظر برای این مطلب نظر دهید کاربر: 8712204474 [ویرایش صفحه شخصی] متن نظر: الحاق فایل: پسوندهای مجاز فایل: gif, png, jpg, jpeg, txt, pdf, doc, xls, ppt, pps, zip, css, mp3, m4a, mp4, mov, m4v, flv & xml حداکثر مجاز اندازه فایل: 9.8 مگابایت گزینه ها: جدانمودن سطرها از هم (جداکننده های خط
می شود. ) اشتراک گذاری این مطلب! ©2014 by مريم صفري پور |

زمان خواب

15توصیه از میرزا اسماعیل دولابی برای زندگی مومنانه

۱/هر وقت در زندگی*ات گیری پیش آمد و راه بندان شد، بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟ هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است.

۲/ زیارتت، نمازت، ذکرت و عبادتت را تا زیارت بعد، نماز بعد، ذکر بعد و عبادت بعد حفظ کن؛ کار بد، حرف بد، دعوا و جدال و… نکن و آن را سالم به بعدی برسان. اگر این کار را بکنی، دائمی می شود؛ دائم در زیارت و نماز و ذکر و عبادت خواهی بود.

۳/ اگر غلام خانه*زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن، روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم؟ این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند. بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم.
۴/ گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست. غصه ها مال گذشته و آینده است. حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه ای؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه.

۵/ موت را که بپذیری، همه ی غم و غصه ها می رود و بی اثر می شود. وقتی با حضرت عزرائیل رفیق شوی، غصه هایت کم می شود. آمادگی موت خوب است، نه زود مردن. بعد از این آمادگی، عمر دنیا بسیار پرارزش خواهد بود. ذکر موت، دنیا را در نظر کوچک می کند و آخرت را بزرگ. حضرت امیر علیه السلام فرمود:یک ساعت دنیا را به همه ی آخرت نمی دهم. آمادگی باید داشت، نه عجله برای مردن.

۶/اگر دقّت کنید، فشار قبر و امثال آن در همین دنیاقابل مشاهده است؛ مثل بداخلاق که خود و دیگران را در فشار می گذارد.

۷/ تربت، دفع بلا می*کند و همه ی تب ها و طوفان ها و زلزله ها با یک سر سوزن از آن آرام می شود. مؤمن سرانجام تربت می*شود. اگر یک مؤمن در شهری بخوابد، خداوند بلا را از آن شهر دور می*کند.

۸/ هر وقت غصه دار شدید، برای خودتان و برای همه مؤمنین و مؤمنات از زنده ها و مرده ها و آنهایی که بعدا خواهند آمد، استغفار کنید. غصه*دار که می*شوید، گویا بدنتان چین می*خورد و استغفار که می*کنید، این چین ها باز می شود.

۹/ تا می گویم شما آدم خوبی هستید، شما می گویید خوبی از خودتان است و خودتان خوبید. خدا هم همین طور است. تا به خدا می گویید خدایا تو غفّاری، تو ستّاری، تو رحمانی و…خدا می فرماید خودت غفّاری، خودت ستّاری، خودت رحمانی و… . کار محبت همین است.
۱۰/ با تکرار کردن کارهای خوب، عادت حاصل می شود. بعد عادت به عبادت منجر می شود. عبادت هم معرفت ایجاد می کند. بعد ملکات فاضله در فرد به وجود می آید و نهایتا به ولایت منجر می شود.

۱۱/ خدا عبادت وعده ی بعد را نخواسته است؛ ولی ما روزی سال های بعد را هم می خواهیم، در حالی که معلوم نیست تا یک وعده ی بعد زنده باشیم.

۱۲/ لبت را کنترل کن. ولو به تو سخت می گذرد، گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو. حتّی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده تا کم کم بر تو معلوم شود که به راست ی خدا خوب خدایی است و آن وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف می کردی، فی الواقع راست می گفتی و خدا خوب خدایی بود.

۱۳/ ازهر چیز تعریف کردند، بگو مال خداست و کار خداست. نکند خدا را بپوشانی و آنرا به خودت یا به دیگران نسبت بدهی که ظلمی بزرگ تر از این نیست. اگر این نکته را رعایت کنی، از وادی امن سر در می آوری. هر وقت خواستی از کسی یا چیزی تعریف کنی، از ربت تعریف کن. بیا و از این تاریخ تصمیم بگیر حرفی نزنی مگر از او. هر زیبایی و خوبی که دیدی رب و پروردگارت را یاد کن، همانطور که امیرالمؤمنین علیه السلام در دعای دهه ی اول ذیحجه می فرماید: به عدد همه چیزهای عالم لا اله الا الله

۱۴/ “دل های مؤمنین که به هم وصل می*شود، آب کُر است. وقتی به علــی علیه السّلام متّصل شد، به دریا وصل شده است…شخصِ تنها ، آب قلیل است و در تماس با نجاست نجس می شود ، ولی آب کُر نه تنها نجس نمی شود ، بلکه متنجس را هم پاک می کند.”

۱۵/ هر چه غیر خداست را از دل بیرون کن. در “الا"، تشدید را محکم ادا کن، تا اگر چیزی باقی مانده، از ریشه کنده شود و وجودت پاک شود. آن گاه “الله"را بگو همه ی دلت را تصرف کند.

http://www.forooghetohid.ir